دوستدار محیط زیست

داشتن ویژگی «دوستدار محیط زیست» به معنای سازگاری با زمین یا عدم آسیب به محیط زیست است. این اصطلاح به طور معمول به محصولاتی اشاره دارد که به زندگی سبز کمک می‌کنند یا به روش‌ هایی که به حفظ منابعی مانند آب و انرژی کمک می‌کنند، مربوط می‌شود. محصولات دوستدار محیط زیست همچنین از آلاینده‌ های هوا، آب و خاک جلوگیری می‌کنند. اتخاذ عادات یا روش‌ های دوستدار محیط زیست به معنای آگاهانه‌ تر استفاده کردن از منابع است. تولید یک محصول کاملاً دوستدار محیط زیست با در نظر گرفتن ایمنی محیط زیست و انسان انجام می‌ شود. حداقل، این محصول غیرسمی است. سایر ویژگی‌ های دوستدار محیط زیست شامل استفاده از مواد اولیه به‌ دست‌ آمده از منابع پایدار و تولید به شیوه‌ هایی است که به اکوسیستم آسیب نمی‌ زند.